We zullen het zelf moeten doen.

De wereld verandert snel. Kranten, internet en televisie bombarderen ons zo erg met alarmberichten, ook over onze natuur, dat je soms verlangt naar een lange winterslaap tot al die ellende voorbij is. 

Het recente voorstel voor de nieuwe natuurwet bijvoorbeeld, laat bij alle natuur- en milieuorganisaties en bij menig Nederlander het alarm afgaan.
60 beschermde gebieden gaan alle bescherming verliezen. Je kunt daar weer naar hartenlust motorcrossen en mountainbiken en er kan bijvoorbeeld weer hoogbouw gepleegd worden.
De minimale regels die overblijven zijn volgens Natuurmonumenten zo opgeschreven dat ze in de praktijk niet te handhaven zijn. Je mag bijvoorbeeld zelf bepalen of jouw activiteit belangrijke nadelige effecten heeft op beschermde natuurgebieden.
Dat gaat natuurlijk niet werken, bedacht ik, toen ik op de plek fietste waar de Heisteeg en de Bosweg zich kruisen en me opnieuw realiseerde wat voor enorme paleizen in dit gebied verschenen zijn.
Oisterwijk bestaat in 2012 achthonderd jaar. Hoe zou het er 800 jaar geleden op deze plek hebben uitgezien? Ik weet het niet.
Ik weet wel hoe de situatie 100 jaar geleden was. Toen behoorde dit gebied tot het landgoed "De Hondsberg" en staken de Vereniging Natuurmonumenten, de Oisterwijkse VVV en de gemeente Tilburg de koppen bij elkaar. Ze gruwden van de plannen om de bossen te kappen, de vennen droog te leggen en het gebied te bebouwen met villa’s. Er kwamen gelukkig al snel renteloze leningen en later ook giften en zo kon dit gebied worden aangekocht en in stand gehouden. Als penningmeester speelde Pieter van Tienhoven hierbij een belangrijke rol. Naar hem is de Van Tienhovenlaan genoemd, die terecht de plek is geworden waar Natuurmonumenten zijn bezoekerscentrum inrichtte.
Van Tienhoven zou eens moeten zien wat er is geworden van dit stukje Oisterwijk. Ik stel me zo voor dat hij daar behoorlijk somber van zou worden, net zoals blijkbaar menig dorpsgenoot, want het is verdikkeme toch nog uit de hand gelopen! Toegegeven, we kunnen weinig veranderen aan de feiten hier, dan hadden we ons eerder moeten laten horen. We kunnen wel wat doen aan de sombere gedachten: op pad gaan, bewegen, de buitenlucht opzoeken in dit mooie gebied. Bewegen heeft namelijk een positieve invloed op je mentale gezondheid. Bovendien zien we dan met een grotere groep eerder mogelijk ongewenste ontwikkelingen in onze Oisterwijkse natuur en kunnen die aan de kaak stellen.
Als de wet niet werkt, dan zullen we het namelijk zelf moeten doen!
Dat lukt, daarop wijzen de recente gebeurtenissen rondom de geplande fietsenstalling bij het station en de huisvesting van Scouting en IVN.
Ook dat verdrijft sombere gedachten en maakt je dus gezonder.
Ik wens iedereen een gezond 2012 toe.

Vrijwilliger voor de natuur

Zou het komen omdat we aanvoelen, dat het fout gaat met onze natuur? Zou het komen omdat we steeds meer beseffen, dat wij in Nederland steeds minder verschillende soorten planten en dieren krijgen? Of zou het komen, omdat we merken dat onze regering het slecht voor heeft met die prachtige natuur, die er in ons land nog over is ?

In ieder geval zien we steeds meer vrijwilligers werkzaam in en voor de natuur. Hopelijk ziet onze regering de bezorgdheid van deze mensen, die zich meer en meer als natuurbeschermers blijken te moeten gaan inzetten. Want inderdaad gaat het met de rijkdom aan soorten in Nederland niet zo best: sinds 1900 is die met de helft afgenomen. En daarmee neemt ook de basis van het leven af. De levering van grondstoffen, medicijnen en voedsel en de regulering van de kwaliteit van water en lucht: het komt allemaal in de verdrukking. Daarom is nu actie nodig en daarbij zijn de vrijwilligers van grote waarde.

Al gauw denken we bij een natuurvrijwilliger aan iemand die in georganiseerd verband opereert, zoals bij Natuurmonumenten of bij het Biodiversiteitsteam Oisterwijk. Dat is actie en dat is helemaal prima natuurlijk, maar je kunt je ook thuis inzetten voor de natuur en op die manier als vrijwilliger in actie komen. Je kunt bijvoorbeeld meer duurzaam eten, vaker verse groente kopen, je energieverbruik verlagen of je tuin meer biodivers inrichten. Je kunt eens vaker douchen in plaats van in bad gaan, wat meer de fiets nemen of gaan lopen en de airco van de auto wat minder gebruiken.

2011 is uitgeroepen tot Europees jaar van het vrijwilligerswerk. De Europese landen hebben aandacht besteed aan allerlei soorten vrijwilligerswerk, ook aan dat voor de natuur. Het jaar loopt op zijn einde,  de natuur is helaas ook die weg op aan het gaan. De natuurvrijwilliger gelukkig niet.
Die hebben we hard nodig, omdat ik denk dat een duurzame samenleving in de toekomst de enige optie is. Daarvoor is een betere biodiversiteit absoluut noodzakelijk. En dus is het nu tijd om je daar voor in te zetten, in georganiseerd verband of als thuisvrijwilliger. Voor jezelf, de natuur en de komende generaties.

Word natuurvrijwilliger !